วันจันทร์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ละเลียด...ดื่มด่ำ คืนสู่ ธ ร ร มะ...ชาติ งดงาม

20 กรกฎาคม 2556


16.00 น.

....................................................

   วงล้อจักรยานคู่ใจได้ขยับ กับความคิด ความรู้สึกและตั้งใจ มุ่งมั่น ปั่น ปั่น ปั่น สู่จุดหมายปลายทาง ที่วางไว้ เป็นโฟกัสหุบเขากรุงชิง กับเส้นทางแห่งป่าเขาลำเนาไพรที่ถูกเบียดแทรกด้วยอารยะธรรมความเจริญ...รุกล้ำกล้ำกลาย
............................................................................................................

   ไกล้ค่ำแถวๆ อำเภอนบพิตำทางผ่านสู่กรุงชิงเริ่มมีทัศนวิสัยไม่ดีนัก ถนนแคบมีไหล่ทางค่อนข้างจะปั่นยากหน่อย อีกทั้งมีรถยนต์มากเป็นพิเศษ เพราะคืนวันนี้มีคอนเสิร์ท มีงานคาวบอยไนท์ ภายใต้ชื่องาน  "เปิดมหัศจรรย์ หุบเขากรุงชิง"
ในระยะ 28 กิโลเมตรสุดท้ายนี่ค่อนข้างหนักหนาสาหัสพอสมควรสำหรับคนซ้อมน้อยปั่นเดี่ยว เพราะมีเนินชันต้องไต่ระห่ำ เช่น เนินเขาเหล็ก ที่ใช้เป็นเส้นทางแข่งขันจักรยานทางไกลเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ที่ผ่านมา กับสัมภาระท้ายรถ ทั้งเต๊นท์นอน กล้อง และกระเป๋า ............

กับประโยคที่เปรียบเปรย

"ไม่ลองไม่รู้"...วันนี้จึงรู้แล้ว

...................................................................

ราตรีนี้...ยังเยาว์


     ปั่นไปตามเส้นทางของตำบลที่ยังไม่สมบูรณ์นัก กอปรกับความมืดสองข้างทาง

จึงต้องระมัดระวังหลุมบ่อและขอบถนนต่างระดับ สังเกตุธงทิวที่ปักตามรายทาง
และตะเกียงน้ำมันจากขวดเครื่องดื่มชูกำลังที่มีเป็นระยะจนเข้าถึงบริเวณจัดงานสายตาเสาะส่ายหามวลมิตรที่มาก่อนเมื่อยามเช้า หาจุดกางเต๊นท์ โทรศัพท์เรียกหากันฟังแทบไม่ได้ศัพท์เพราะเสียงดังเทียบดั่งมโหระทึก แห่งดนตรีดังกึกก้องทั้งท้องอ่าวกรุงชิง
..............................................

บรรยากาศบางมุมภายในงาน ทราบว่า
เพิ่งจัดเป็นครั้งแรก






ความสุข...กับเดียงสาแรกรับ
วัยที่ควร "ซึมซับ" สิ่งดีๆเป็นบรรทัดฐาน


บัตรผ่าน 200 บาท พร้อมแจกหมวก คาวบอยเท่ๆ
กับชุดแต่งแขนยาวลาย/กางเกงยีนส์ ตัวเก่งที่สวมใส่มา
เป็นความสุข...เพราะนี่คือสไตล์ที่เรารัก


ตั้งวงเสวนา...แรกเปลี่ยนทัศนะ
สรรพเพเหระ กับมิตรใหม่ที่ได้พบพาน








เสียงดนตรีเร็กเก้ เสียงร้องกังวานก้องจาก "น้าจ๊อบ" จบด้วยวง "มาลีฮวนน่า"
ถึงสองยาม...นี่คืออากัปกริยาของนักฟังเพลงจำเป็นสองท่านนี้


                                 ท้องฟ้ายามค่ำคืน พยัพเมฆแต่ไร้ฝน




ตีสี่ครึ่ง...นอนน้อยกันจริงๆ คงแปลกที่



แต่ละท่าน...มีบ้านพักอันแสนอบอุ่น
กินอยู่สุขสบาย...ลูกหลานก็คอยเอาใจ

ทำไม?...

กิจกรรมท้าทายแบบนี้มันมีเสน่ห์ เย้ายวนให้ลอง
รู้จักกับจิตใต้สำนึกที่ฝันถึง




เดินทางออกจากกรุงชิง
ดินแดนที่มี
.....................................................

"สัตว์ป่ามากมาย      ป่าไม้มากมี
อุดมดี สินแร่        งามแท้น้ำตก
อ้อมอกขุนเขา    เมืองเก่ากรุงชิง"


ข้ามสะพานชั่วคราว...ที่วันวานถูกน้ำป่าซัดขาด




แวะลิ้มรสกาแฟสด ร้อนๆ ยามเช้า







แวะชม บ่อน้ำร้อนที่มีกลิ่นกัมมะถันอบอวล
ต้มไข่ไม่ได้ 
ณ สำนักสงฆ์บ่อน้ำร้อนวนาราม
อุณหภูมิประมาณ 55 องศาเซลเซียส 





รอบๆบริเวณจะมี สถานที่พัก ศาลาและอ่างน้ำไว้ให้นักท่องเที่ยวได้นั่งแช่เท้า
มีห้องแช่ตัว จากน้ำแร่ธรรมชาติ...






ต้นน้ำ...สู่ชีวิต


ภาพนี้ดูมีมาด...
แต่ตอนไต่ขึ้นมานี่ แม้แต่ผมยังไม่มีอารมณ์ถ่าย..."ภาพ"


จุดชมวิว "ทะเลหมอก" กรุงชิง


อีกร้าน กาแฟสด ที่แนะนำ...

หญิงเบเกอรี่ - เบเกอรี่โฮมเมด แสนอร่อย










ตั้งอยู่ช่วงแยก นบพิตำ










จักรยาน...ชวนให้ระลึกถึงผู้ครอบครองเมื่อวันวาน








สไตล์การตกแต่งร้าน แนว วินเทรจ ชวนนั่งผ่อนกายคลายเหนื่อยจากการเดินทาง


ก่อนเข้าชมธรรมชาติ ภูเขา น้ำตก พรรณพฤกษ์
บนป่ากรุงชิง ที่นี่...เป็นอีกหนึ่งที่รองรับ นักเดินทางท่องเที่ยว




ก่อนถึงกรุงชิงเชิญแวะลิ้มลอง...เบเกอรี่สดจากเตา
และเครื่องดื่มร้อนเย็น
บริการด้วยใจ...จากน้องคนนี้


ยางนายักษ์ยืนต้นมาคงหลายชั่วอายุคน...ผ่านร้อนหนาว ฤดูกาลผันแปร
ชีวิตเกิดดับ ที่รายล้อมรอบข้าง...ยางนายักษ์ผู้โชคดี
ยังยืนหยัดมาได้จนวันนี้


อีกนานมั๊ยนะที่จะยืนหยัดต่อ "สู้" กับโลกยุคโลกาภิวัฒน์ ถนนใหญ่ที่ขยายเพื่อรองรับยานยนต์สี่ล้อที่เห็นอยู่เคียงข้างคันเล็กๆนั่น ...ฟุ้งเฟ้อ / จำเป็น ...เกิดเพราะมีการขับเคลื่อน...ยางยักษ์นิ่ง พรรณยึดหยั่งรากมิเคลื่อน เป็นร่มบังเงา บังลมฟ้ายามพิโรธ ให้โลกเขียวสดชื่นมายาวนาน...ช่วงปลายแห่งเวลา
"ชีวิต" สั้นๆของมนุษย์
ที่เหลืออยู่ควรเห็นคุณค่า...อนุรักษ์ไว้






ซอยยย...นี้ คงมีประวัติโชกโชน "เป็นประจำ"

มุมหนึ่งที่ พรหมโลก อำเภอ พรหมคีรี





ดอกไม้ริมทาง
พิศดีๆ มีงามที่แฝงแอบ...จะเด็ดดอมดมควรเห็นค่า
อย่าเด็ดทิ้ง...เด็ดขว้างตามอำเภอใจ





ตลอดเส้นทางเลาะเลียบ ฐานเทือกเขา นามเขาหลวง มีป่ารกชัฏและยอดภูมากมาย ยังคงไว้ซึ่งความสดชื่น บริสุทธิ์ของสภาพอากาศ 
เปรียบดัง"เครื่องฟอกอากาศขนาดยักษ์" เพียงพอกับการยกระดับเมืองนี้
ให้เป็นเมืองสุขภาพ อำเภอบริหารจัดการสุขภาพ
และอนามัยดีเด่น ประจำปี 2552  กับอากาศดีๆ ที่สัมผัสได้





























จุดเริ่มต้น...และจุดจบ



หากคิดร้อนรน ตระกายสู่...


ไม่สำเหนียก นั้นถึงแน่
เพียงแต่...ระยะทางที่ผ่านนั้น
ระลึกรู้...ซึมซับเรื่องราว ละเลียด ละเมียดละมัย
ได้กี่มากน้อย...